De vele maanden zonder zang werden door Acantus echter schitterend overbrugd langs digitale weg, met af en toe een bijzondere attentie. De draad werd nooit doorgeknipt. Ons steun- en erecomité wist dat te appreciëren en spekte onze koorkas gul. Alle koorleden en het bestuur kunnen niet genoeg geprezen worden voor de wijze waarop we met Acantus deze periode zijn doorgekomen. LAUDAMUS!
Nu zijn we weer vertrokken, hopelijk definitief. Sinds kort mogen we het mondmasker afleggen, zingen we weer in ‘onze’ zaal, in onze vertrouwde opstelling.
Als we met kerst de viering zullen opluisteren, zal het exact twee jaar, twee jaar!, geleden zijn dat we in het publiek verschenen en zongen. De nachtmis in 2019 eindigde met het meeklappen op de spiritual ‘Go, tell it on the mountains’, weet je nog wel?
Wel, tell it on the mountains, tell it to the world: Acantus is back! Samen zingen ‘is back’.
En samen kunnen we vol geestdrift vooruitblikken naar 75 jaar Acantus. De maanden dat we niet zongen gaan we niet in rekening brengen, want we zijn er, ook zonder klank, altijd geweest.
Bravo aan allen om de voorbije tijd zo moedig te trotseren. Bravo dat jullie er allen weer zijn.
Bravo voor de warme en moedige Acantusfamilie. Acantus zij geloofd en geprezen. LAUDAMUS!