Wat een toevloed van bijdragen! Het is dubbel zo plezant om het Akantje ineen te steken als je weet dat het gedragen wordt door vele handen.
Godfried had heel wat mee te delen. Dat komt zeker door zijn pensioen. Er is niet alleen het gebruikelijke ‘Wat was en wat komt’ maar ook nog een dankwoord bij het afzwaaien van Gerd, een icoon van het koor. Daarbij nog zijn geïnspireerde speech op de nieuwjaarsreceptie en wat al de gevolgen kunnen zijn van een viering van 40 jaar dirigentschap.
Voor wie niet op de receptie was en ook voor wie het nog wel eens wil lezen is er het welkomstwoord van Hugo die besloot met het ‘imagine’ van John Lennon en het dankwoord van Gerd. Ik ben nu ook mijn maatje van jaren kwijt, maar er is een heel team in de plaats gekomen! De tranen zijn gedroogd en we kunnen er weer tegenaan gaan.
Iedereen beleeft zo’n receptie op zijn of haar manier. Benieuwd wat Hilde haar indrukken waren..
Na jaren kroop Luc ook nog eens in de pen om als lid van de tenorpartij een verslag te maken van het tenorenfeest. Die is nu ook weer gelanceerd.
Verder hebben we twee nieuwelingen die zich presenteren: Rani en Hugo 3. Welkom allebei. Tegen volgend Akantje zullen we weer kennismaken met nieuwe leden. Acantus forever young.
De tijd vliegt snel en Hilde beseft dat ze nu 10 jaar bij Acantus is. En ze heeft er nog geen moment spijt van gehad.
Wie niet wacht op een poëzieweek om gedichten te schrijven, is Bea. We mogen weer twee pareltjes degusteren.
Veel leesgenot
The A-team