Godfried Van de Vyvere
Wat was
De staking was voorbij, vliegtuigen vlogen weer volop: Acantus kon op reis vertrekken. Een door corona uitgesteld onderdeel van de uitwisseling met het vocaal ensemble Ton in Ton uit Eisenstadt. Feitelijk het tweede luik, want het voor mei 2020 voorziene luik, het bezoek van Ton in Ton, moet nog gebeuren. We wipten dus haasje over, koortje over.
In Wenen geland werden we heel, maar dan ook heel uitbundig begroet door de buschauffeur van dienst, die ons een half uurtje later dropte aan de Staatsoper. Na het geleide bezoek, en een liedje door het koor (niet gerepeteerd, niet ingezongen, vroeg opgestaan, nog wat airco op de stembanden….) konden we vrij in de stad rondstruinen, begonnen met een gezellige lunch met Fio en Rine. De Beethovenfries van Gustav Klimt was een lang gekoesterd objectief. Daarna ging het naar Mörbisch waar een heerlijk buffet ons opwachtte in het hotel. Een verfrissend aperitief werd aangeboden door de node thuisgebleven Nathalie.
Zondag was de ‘muziekdag’ van de reis. Het was heerlijk zingen op het hoogzaal in de Bergkirche in Eisenstadt bij het orgel van Joseph Haydn himself, beroerd door de kundige vingers van Fio. Na de lunch bij Henrici volgde een geleid bezoek aan het Schloβ Esterházy. De afsluitende beluistering in de slotkapel van een stukje van de Missa in tempore belli (de ‘Paukenmis’) gaf inspiratie voor een volgend groot concert…
Alles volgde elkaar snel op: na het kasteelbezoek meteen de bus op naar Mörbisch voor het concert met Ton in Ton. Acantus maakte een goede beurt, opnieuw goed bijgestaan door magicien Fio. Linde speelde piano, zong en dirigeerde haar vocaal ensemble. Zuiver, helder, fraai, in een beperkte bezetting. In restaurant Sommer wachtte ons een deugddoend diner, en werd er heerlijk gezongen door beide koren, afgewisseld en samen. De geest van de aloude koorreizen. Franz Sommer was onder de indruk en gaf ons enkele dozen van zijn eigenste wijn mee. Op het terras werd nog nagekeuveld over deze gevulde, mooie dag in het hart van Burgenland bij de Esterházy’s en hun kapelmeester Joseph Haydn.
De muzikale riem eraf, de ketting erop: een dagje ‘e-biken’ rond de Neusiedler See.
Door een stukje poesta, picknick aan een klein meertje, een stuk langs de baan, een stopje-met- drankje aan ‘het Versailles van Hongarije’, het kasteel van Fertöd waar Haydn dertig jaar werkzaam was, met aan het eind een prachtige apotheose met zicht op het meer.
Dinsdag bezochten we de Slovaakse hoofdstad Bratislava. Voor mezelf was het een erg leuk weerzin met gids Denisa. Helaas was het weer wat minder leuk, bij momenten was de regen zelfs heel fel. Na de lunch kon ieder vrij de stad bezoeken, gelukkig opnieuw droog met een weifelend zonnetje. In de kathedraal zagen we een bijzonder imposant beeld van ‘onze Sint-Martinus’. De dag werd besloten met een diner in Mörbisch, en de doop van onze alt Marleen. Ik hou er een prachtig lederen etui voor mijn stemvork aan over. Dank Marleen.
’s Anderendaags was het reeds ‘inpakken en wegwezen’. We dankten het personeel van het voortreffelijke hotel met de Duitstalige versie van de Ierse zegenwens: Mögen sich die Wege vor deinen Füßen ebnen . Van aan het intussen gekende ijssalon aan de Schwedenplatz in Wenen konden we weer een kort bezoekje brengen aan de stad. Zo kwam er een eind aan deze mooie koorreis.
We bezochten de mooie steden Wenen, Bratislava en Eisenstadt. We hebben goed gezongen en maakten kennis met een fijn vocaal ensemble van onze Vlaamse Linde. We waren even bij Joseph Haydn, de Esterházy’s, aan de Neusiedler See. We logeerden op een prachtige locatie in een heel fijn hotel. En vooral: wat was het fijn om weer met deze geweldige groep ‘Acanti’ en hun partners op reis te gaan. Verder in dit Akantje lees je er veel meer over. Voor mezelf: het was een topreisje!
Op donderdag 2 augustus bliezen de troepen van Acantus alweer verzamelen. Op het einde van de maand stonden immers 2 optredens gepland: de flashmob in de Warande en het jaarlijks aperitiefconcert op de slotdag van de Beverse Feesten. Door ons flink beladen jubileumprogramma lieten we Maria voor een keertje ten hemel opnemen zonder ons. Dat gaf me de gelegenheid om in plaats van op de Melseelse bedevaartweide de hoogdag muzikaal mee te maken in de Antwerpse Sint-Pauluskerk. Het koor deChorale, orkest en solisten (onder wie ‘onze’ Liesbeth Devos) imponeerden met de uitvoering van de Messe Solennelle van Charles Gounod. Prachtige muziek, bomvolle kerk, fijne liturgie, een geïnspireerde en ten gepaste tijde ook humoristische voorganger. Hemels.
Bij Acantus was het nu ook volop hemel-programma. Het vlotte goed. Dinsdag repeteerden we onze flashmob in de Warande, en op de laatste van de vier donderdagen kwam Johan ons begeleiden. Heel fijn dat twee mensen hun appartement ter beschikking stelden om vanop hun terras te zingen. Ondanks de afstand, liep het toch vrij aardig. Jammer dat er niet meer volk op de been was in het ‘winkeldorp’. Familie en kennissen waren ‘getipt’, en bij onze piano stond iemand met het T-shirt van 75 jaar Acantus. Zo was er van verrassingseffect niet echt veel sprake. Denk ik. Toch was het een fijne ervaring (zullen we het houden op ‘leuk’?), en konden we wat publiciteit maken voor ons hemelconcert en het hemelse Mozartrequiem.
Zondagmiddag 28 augustus. De terrassen van ‘De hemel’ en ‘De hel’ zaten afgeladen vol. Ook aan de zijkant stond het vol met kijk- en zanglustigen. ‘Knaldrang’ na twee hemelloze zomers? En we knalden. Zo’n grote belangstelling geeft een boost, en iedereen bleek in topvorm. Het werd een top-hemel, ook al zaten er dit keer minder bekende ‘meezingers’ in het programma.’ De hel’ zal goed verdiend hebben aan het optreden van Acantus. Misschien toch eens te herbekijken…
Na alle zomerse ‘escapades’ in binnen- en buitenland werd het weer tijd voor ‘het ernstige werk’, ons jubileumconcert. Dat staat nu volop en exclusief in de steigers. Tussendoor moesten we met grote spijt het vertrek van organiste Hera vernemen. Zij paste perfect in het rijtje van grote organisten in onze kerk en voor ons koor: Hellemond, Snellings, Fio, Erwin, Hera. Zij zorgden mee voor een verfijnde en gesmaakte muziekcultuur in de Sint-Martinuskerk, in de liturgie en samen met Acantus. De Goede-Vrijdagdiensten waarvoor Hera steevast een bevriende instrumentalist uitnodigde zullen ons nog lang heugen, maar lijken in de nieuwe situatie verleden tijd te zijn. Hopelijk wordt het vertrek van Hera niet het einde van deze decennialange muziekcultuur. Ik zal een apart artikeltje wijden aan mijn geliefde oud-Gynaika’tje, mijn even geliefde leerling zang aan de academie, mijn geliefde begeleidster aan het orgel of het klavier. Sinds haar elfde (!) -en mijn veertigste (!) hebben we samen veel, véél muziek mogen maken. Mijn hart bloedt, ik pleng een traan.
Een heel belangrijke stap naar het concert was het koorweekeinde in Lier, het laatste weekeinde van september. Een nieuwe locatie, lokalen die wat verder uit elkaar lagen, het was wel een beetje aanpassen na onze vertrouwde stekken Vaalbeek en Drongen. De auditiezaal was prettig om in te repeteren, met een aangename akoestiek en veel ruimte. Erwin stond ons twee namiddagen bij aan de piano, zodat ik mij volop op het dirigeren kon focussen. We verrichtten héél wat werk, ook dankzij onze repetitoren Manu, Tin, Daan, Paul. We hebben nu alles van het concert gezongen, en er was een goede evolutie van de reeds gekende delen. De sfeer zat goed, de opkomst was talrijk, de werklust was groot, de dirigent had energie voor 10, kortom alweer een heel geslaagd koorweekeinde. Als ik me niet vergis was ons eerste koorweekeinde in Schoten in 1988, ter voorbereiding van een kerstconcert, met werk van Schütz en Bach (cantates 66 en 123), met als solisten o.a. mijn zangdocent Dina Groβberger, en de toen nog piepjonge Ludwig van Gijsegem en Lieven Deroo. Net zoals ons koor altijd sublieme organisten heeft gekend, zo konden we in heel die lange periode een beroep doen op ‘de betere’ en ‘de beste’ solisten. Het is uitkijken naar ons uitgelezen Mozartkwartet met Liesbeth, Inez, Yves Saelens en Werner. Heerlijk. Exclusief.
Wat komt
De einder komt in zicht: het einde van ons jubileumjaar, het hoogtepunt met het jubileumconcert. Gelukkig kunnen we ons daar nu volop op focussen, al komt Allerheiligen er nog even tussen gepiept. Maar dat fiksen we wel, door het zomerconcert in Oostenrijk hebben we voldoende programma dat ‘klaar’ is, met uitzondering van een hele resem korte acclamaties in het liturgisch concept van de nieuwe pastoor.
Op naar het jubileumconcert! De ‘diamant’ op de feesttaart.
Programma Jubileumconcert | |
Welkomstwoord door de voorzitter | |
Deel 1 ‘Laudamus’ | |
Te Deum laudamus (delen 1-4) | Marc Antoine Charpentier |
Laudamus te | Antonio Vivaldi |
Liesbeth Devos en Inez Carsauw | |
Laudate Dominum | Wolfgang Amadeus Mozart |
Liesbeth Devos en Acantus | |
Te Deum laudamus (slotfuga) | Marc Antoine Charpentier |
Korte pauze | |
Deel 2 | |
Requiem in d | Wolfgang Amadeus Mozart |
Receptie | |
in de zaal van gemeenteschool ‘De Zeppelin’ | |