Februari 2023

Voilà, het jubileumjaar zit er op. Alle gespannen voorbereiding heeft tot een fantastisch resultaat geleid. 

De nabeschouwingen over dit robijnen jaar komen uiteraard in dit Akantje uitgebreid aan bod. Zowel in de speech van voorzitter Hugo op de nieuwjaarsreceptie als in het verhaal over Robijntje van dirigent Godfried. Maar ook nog in het nieuwjaarslied van de werkgroep Amuze en zijdelings in het gedicht van Frie. 

We blijven echter niet hangen in het verleden. Godfried wijst ons weer de weg naar de toekomst.

Het was niet alleen een historisch jaar, maar ook een jaar van een lach en een traan. Arnout kwam er bij en ook Mathis, kleinzoon van Bea. Al zal het nog een paar jaar duren voor die de bassen kan vervoegen. Bea laat ons mee genieten.

Maar iconen Marina en Yvette verlieten het koor. Godfried wuift hen uit. Yvette schreef ons een afscheidsbrief, al vindt ze ‘afscheid’ wat drastisch. 

Over deze verliezen is er spijt, verwoord door Hilde. Ook betreuren we dit jaar vele overlijdens binnen de Acantusfamilie. 

Wie had gedacht dat na dit hyperactief jaar, de pennen (bestaan die nog?) wat zouden stil vallen heeft zich vergist. Het is weer een goed gevuld Akantje.