Op deze druilerige , donkere
gedichtendag 2021
ik en mijn lauwe ‘take-away-koffie’
in de lege Stationsstraat van Sint-Niklaas
verdwaald in een wezenloze wereld
die gestaag vergaat
Eenzaam,
op dit winteruur
razen treinen voorbii
met gemaskerde mannen
met troosteloze ogen, blik op oneindig
Ik overleef de tijd
in een visioen
van tedere omhelzingen,
open monden met
polyfone muziek en ritmische sonnetten
Eén gedachte komt steeds terug : Ik mis jullie
en ik voeg er dichterlijk vandaag
een geurend boeket rode rozen bij…