AV: Acantus Verbindt

Puur vocaal, komt de zanger bij zichzelf, is de zanger zichzelf. Zijn eigen stem, zijn eigen timbre, zijn eigen mogelijkheden, zijn eigen partij binnen het koor. Elke vogel zingt zoals hij gebekt is, waarbij door inzicht en vooral oefening het resultaat kan groeien en verbeteren. De zanger zal zijn stem verzorgen, zal om zijn stem bekommerd zijn, zal zich minder in zijn sas voelen als de stem niet lekker zit. Binnen de groep, levert de zanger zijn eigen, individuele, vocale bijdrage.

De zanger wordt ook op spiritueel vlak met zichzelf verbonden. Dit is het punt waar de technische aspecten als houding, ademhaling, noten en stem uiteindelijk worden tot…muziek. Tot ‘wat onder of achter’ de noten steekt. Daar waar het gevoel wordt aangesproken. Emotie, expressie, inleving, be-leving. Krachten en emoties die komen bovendrijven door een tekstinhoud, een melodische lijn, een harmonische context, ritmische stuwing of rust. Daar waar of waardoor de zanger ‘geraakt’ wordt, in zijn hart, zijn geest, zijn ziel. Waar het uiteindelijk écht om gaat…

Acantus verbindt de zangers, de koorleden mét elkaar. Samen zingen is immers de essentie van koorzang. Daar verbindt de individuele zanger zich met ‘gelijkgestemden’, ‘gelijk-geaarden’. Er zijn zangers die liever alleen zingen, de geboren solisten, en er zijn zangers die liever niet alleen zingen, maar liever opgaan in de groep. Die synergie van zangers tot een koor kunnen we belichten vanuit dezelfde parameters als zoëven bij het individu. Samen willen zingen is een mentale overtuiging. Je stem, je muzikale passie, je passie voor zingen graag willen delen met anderen. Je hebt als individu een rol in het geheel, maar het geheel heeft ook invloed op het individu. Wie zich engageert tot een muzikaal groepsgebeuren, wordt dan ook verwacht in de groep voor zijn bijdrage aan het resultaat. Dat groepsgebeuren, hier in concreto repetities, optredens, concerten, vergaderingen, binnen- en buitenlandse reizen, hebben een invloed op je leven en je levensgezellen. Het is dan ook van belang dat de balans zo goed mogelijk in evenwicht blijft. Balans tussen geven en terugkrijgen, tussen engagement en ‘beloning’, (en niet ‘ver-loning’) tussen inzet, ja zelfs inspanning, en ontspanning, genieten, van het groepsgebeuren an sich, en van het muzikale in het bijzonder.

Acantus verbindt de zangers fysisch met elkaar. Je fysieke plaats ten opzichte van elkaar, je fysieke plaats in de ruimte, in de repetitie, op het podium. De zangers zijn fysiek verbonden door de ademhaling. Samen inademen bij de inzet, of onderweg bij het fraseren van het muziekstuk. Samen de adem doseren in functie van het volume of een lange zin. Soms zelfs net niét samen ademen met je buur om de indruk te wekken dat een frase lang doorloopt. De zangers zijn ook fysiek verbonden door het geluid, de klank die ze produceren vanuit het lichaam, de stembanden, de resonantieruimten en, niet in het minst, door het luisteren naar elkaar.

Mentaal en fysiek geëngageerd in het groepsgebeuren van een koor, moeten de zangers zich ook vocaal verbinden. Hun eigen stem inpassen in het geheel, de ideale mix vinden tussen individueel vocaal engagement en het mengen van de stem in het geheel, zoeken en streven naar gemeenschappelijke klinkerkleuren, samen zoeken en streven naar een ‘sound’, een mooie ‘koorklank’, zowel louter klank-esthetisch als passend bij het uitgevoerde muziekstuk, naar inhoud én stijl. 

Hoe meer dit alles in de goede -liever nog in de juiste- plooi valt, hoe beter al deze aspecten en de zangers op elkaar af-ge-stemd zijn, hoe dichter men komt bij de spirituele verbinding, het be-leven, het voelen of ervaren van het quasi onbenoembare, soms eenvoudig samengevat in een ontladende zucht van voldoening. Het ‘samen’ voelen, het ‘samen’ beleven, versterkt nog de verbinding, en zorgt voor een bijzondere chemie, noem het zelfs maar magie. Hoe langer ik ‘praktiserend’ muzikant ben, als zangleraar en als dirigent, hoe meer ik nog verwonderd kan zijn over die magische kracht van zingen, en vooral van samen zingen. Mensen, stemmen, klanken, ritmen, melodieën geheel in harmonie verbonden, en die zomaar  -gratis-  in de natuur en in de mens aanwezig zijn. Je zou haast gaan zeggen…’van God gegeven’.

Acantus verbindt nog heel veel meer dan zijn koorleden. Dicht bij de zangers staan de partners en huisgenoten die het koor in vele facetten bijstaan. Ik denk aan praktische en logistieke ondersteuning bij concerten, aan engagementen voor aparte werkgroepen zoals bij de koorreizen of voor de hemel tijdens de Beverse feesten. Door hun regelmatige inzet en hun reeds jarenlang engagement kregen en verdienden deze werkgroepen informeel zelfs een eigen naam, zoals het B-koor en het hemelcomité. Zij ondersteunen ons op bijzondere wijze, en zijn onmisbaar geworden in het realiseren van onze kleinere en grotere projecten. En wat zijn we vandaag ook blij dat vele oud-koorleden hier met ons verbonden zijn in dit feestgevoel.